Vertrouwen in ouders. Een christendemocratische visie op gezins- en familiebeleid

In theater Concordia werd tijdens een minisymposium de studie van het Wetenschappelijk Instituut voor het CDA 'Vertrouwen in ouders. Een christendemocratische visie op gezins-en familiebeleid' gepresenteerd.
Deze studie werd toegelicht door Doekle Terpstra (voorzitter van de begeleidingscommissie van dit rapport en HBO-raad) en aangeboden aan Liesbeth Spies (vicevoorzitter CDA- Tweede Kamer fractie).

Volgens Terpstra ontkracht de studie de mythe dat het met het gezinsleven in Nederland slecht is gesteld. Daarnaast biedt het aanknopingspunten voor het versterken van de eigen kracht van gezinnen en het bredere relatienetwerk daar om heen; de extended familie. De natuurlijke band van ouders, grootouders en familie met hun kinderen is onvervangbaar. De kracht die hierin verscholen ligt zou beter benut kunnen worden. In het rapport wordt een aantal aanbevelingen gedaan op het gebied van bijvoorbeeld wonen, werken en onderwijs. Zo wordt de aanbeveling gedaan om de belemmeringen voor meergeneratiewoningen weg te nemen. De speech van Doekle Terpstra is hier beschikbaar.
Liesbeth Spies benadrukte in haar reactie het belang van tegendraadse christendemocratische pleidooien over het belang van het gezin. Toen zo’n pakweg tien jaar geleden Enneüs Heerma dat deed werd hij nog verguisd. Tegenwoordig wordt er veel in de media gezegd over gezinnen. Toch overheerst in de media de aandacht voor problemengezinnen. Dit rapport gaat uitdrukkelijk in tegen de neiging het moderne gezinsleven te problematiseren. Het rapport biedt daarnaast een welkome impuls aan het denken in termen van generaties en levensloop.

In de forumdiscussie onder leiding van Raymond Gradus met de samensteller van het rapport (Peter Cuyers), de voorzitter van de commissie (Doekle Terpstra), Werner van Katwijk (directeur Ouders en Coo) en Lucille Barboso (directeur van de Nederlandse katholieke Vereniging van Ouders) overheerste de lof voor de positieve insteek van het rapport. Algemeen was men nieuwsgierig naar de verdere beleidsmatige uitwerkingen van de hoofdlijnen uit het rapport. Maar om zo’n beleidsagenda in vruchtbare aarde te kunnen laten vallen moet eerst de mythe van het ontwrichte gezinsleven in Nederland van tafel. Alleen daarom is het lezen van dit rapport de moeite waard!