Drie generaties liefde, zorg en inspiratie
In dit vierde Zij aan zij-verdiepingspakket staat het thema ‘drie generaties liefde, zorg en inspiratie’ centraal.
Uit Zij aan zij:
"Een van de meest spectaculaire tekenen van de vooruitgang in de westerse wereld is de stijging van de levensverwachting. Het aantal ouderen neemt niet alleen toe, ook de getalsmatige verhouding tussen de generaties verandert. Binnen een paar jaar zal de helft van de Nederlandse bevolking ouder zijn dan 50 jaar. 2040 is het piekjaar qua aantal 65-plussers. Naar schatting is dan 26 procent van de bevolking ouder dan 65 jaar. Dit stelt ons voor de vraag hoe wij met elkaar het sociale weefsel van de samenleving bewaren en de solidariteit tussen generaties in stand houden. Als generaties zich niet met elkaar verbonden voelen, wordt de samenleving onleefbaar. Dit vraagt nieuwe oplossingen en arrangementen. Hoe mooi het ook is dat we ouder worden, we moeten onze samenleving er wel op inrichten. Niet wij en zij, maar zij aan zij."
Rapport | ‘Mens, waar ben je?'
De mens is niet louter een individueel en autonoom wezen, maar wordt in al zijn kwetsbaarheid geroepen tot het dragen van verantwoordelijkheid voor zichzelf én zijn omgeving. Dat is de hoofdboodschap van de studie Mens, waar ben je?, voor het eerst in 2006 door het Wetenschappelijk Instituut uitgegeven en inmiddels een standaardwerk over het christendemocratische mensbeeld.
Lees hier het rapport 'Mens, waar ben je? Een verkenning van het christendemocratisch mensbeeld'
Artikel | ‘Ouderen in de vroege kerk: te beklagen én gewaardeerd’, CDV herfst 2018
Als kerkvader over ouderdom schrijven, bespreken ze vaak de fysieke nadelen die eraan verbondenzijn. Toch is er eveneens waardering voor de ouderdom, zo zocht Paul van Geest uit in CDV. Door huninzicht en levenservaring zijn ouderen goed in staat jongeren te helpen in hun zoektocht naarwijsheid: de oudere als leraar.
Lees hier ‘Ouderen in de vroege kerk: te beklagen én gewaardeerd’
Artikel | ‘Waardig oud worden, waardig sterven’, CDV winter 2011
De waardigheid van ouderen vereist dat we naar hen opzien, maar ook naar hen omzien. Het maakt ons, jongeren en ouderen beide, humaner, aldus Frits de Lange in CDV.
Lees hier 'Waardig ouder worden, waardig sterven'
Artikel | ‘Sociale benadering ouderdom gevraagd’, CDV herfst 2018
Van het verbinden van de generaties maakt geen enkele politieke partij echt een agenda. Ouderenzorg staat vooral in het teken van medicalisering, we betalen er oneindige sommen geld voor. Voor de omgang met ouderdom is een meer sociale benadering nodig, stelt Anne-Mei The in CDV op.
Lees hier 'Sociale benadering ouderdom gevraagd'
Artikel | ‘Solidariteit tussen generaties vraagt om hervorming van de sociale zekerheid’, CDV zomer 2012
Collectieve arrangementen moeten fair zijn voor de verschillende generaties. Dat is niet alleen uitsociaal, maar ook uit economische oogpunt van belang, stelde Kees Goudswaard in 2012 in CDV.
Lees het artikel 'Solidariteit tussen generaties vraagt om hervorming van de sociale zekerheid'
Interview | Hugo de Jonge: ‘Ouderen als spil van de samenleving’, CDV herfst 2018
Ouderen zijn geen ‘object van zorg’, maar horen er in de samenleving helemaal bij: ‘Als ouderen het gevoel hebben aan de kant te staan, doen we iets niet goed’, zegt minister Hugo de Jonge in gesprek met CDV.
Gesprek | Podcast Betrouwbare Bronnen met Mariëtte Hamer en Luce van Kempen
Het thema over solidariteit tussen generaties leeft breed. Het SER Jongerenplatform presenteerde een rapport over stress bij jongeren. Jaap Jansen praat in de podcast Betrouwbare Bronnen met voorzitter Luce van Kempen van het jongerenplatform en met SER-voorzitter Mariëtte Hamer. Ze willen een ‘generatietoets’ bij al het nieuwe beleid dat voor jongeren van belang is.
https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/103c5869-813f-461b-8da3-0e298fd87493 (vanaf 00:05:28)
Uit 'Zij aan zij'
Op zoek naar nieuwe gemeenschappelijkheid
Voor onze toekomst zou dít wel eens de grootste uitdaging kunnen zijn: het vinden van een nieuwe gemeenschappelijkheid. Die mag niet alleen draaien om regels, apparaten en voorzieningen, maar om een samenleving waarin ieder mens zich gekend weet en ieder mens een fundament vindt om bij te kunnen dragen aan het goede samenleven. Het vinden van zo’n nieuwe combinatie van sociale zekerheid, gemeenschappelijke orde en persoonlijke vrijheid is een complexe opgave. Misschien wel even uitdagend als de opbouw van de verzorgingsstaat na de Tweede Wereldoorlog.
Eén ding weten we zeker: de huidige manier van leven, samenleven, besturen en geld verdienen moet veranderen. Het neoliberale idee van ‘vrijheid, blijheid’ en winstmaximalisatie is in instrumentalistische bestuurspraktijken lang dominant geweest. In dat verhaal zijn mensen zelf verantwoordelijk voor geluk en falen en geldt de overheid als een hindermachten moeten maatschappelijke problemen door marktwerking worden opgelost. Dit is geen houdbaar verhaal meer. We lopen met z’n allen tegen culturele, ecologische en economische grenzen aan en daarmee tegen de grens van een draagbaar bestaan. Zo’n verhaal is zo niet vol te houden en blokkeert een samenleving die verder moet en verder wil op weg naar een gemeenschappelijke toekomst.
Het rijkere verhaal is nodig. Het verhaal waarin begrippen als samenwerken, vertrouwen geven, waarderen en verbinden centraal staan. Vanuit de politieke filosofie van de christendemocratie wil dit verhaal klinken. Het verhaal over de mens in zijn gemeenschap,over vrijheid in gelijkwaardigheid en verantwoordelijk burgerschap. Niet óf staat óf markt, niet óf jij óf ik, maar zij aan zij.