CDA pleit voor beleid huisvesting arbeidsmigranten
De groep arbeidsmigranten is de afgelopen jaren sterk gegroeid en met de huidige economische ontwikkelingen zal deze groep nog meer groeien. Duizenden mensen – veel uit Oost-Europa – trekken naar ons land om hier werk te vinden. Alleen in 2017 was er al behoefte aan 55.000 logiesplekken in de provincie Zuid-Holland. Waar kunnen we deze mensen laten wonen, wetende dat starters al bijna geen betaalbare woning kunnen vinden?
Vorige week nog gaf Gert-Jan Seegers (CU) aan zich zorgen te maken over de verdringing op de arbeidsmarkt en vindt dat er ingegrepen moet worden om de instroom aan arbeidsmigranten in te dammen. Een recent onderzoek van het Sociaal Cultureel Planbureau geeft echter aan, in tegenstelling hierop, dat er nauwelijks tot geen sprake is van verdringing op de arbeidsmarkt en dat we de arbeidsmigranten keihard nodig hebben. Steeds meer sectoren worden zelfs afhankelijk van arbeidsmigranten. De CDA-Statenfractie Zuid-Holland is van mening dat je arbeidsmigratie in bepaalde sectoren niet tegen kunt houden. Het is wel zaak om beleid te maken voor de woningmarkt.
De Statenfractie is dan ook tevreden dat in de huidige begroting geld wordt uitgetrokken om versneld meer woningen te bouwen. Dat draagt bij aan de oplossing voor de toenemende vraag naar betaalbare woningen, maar dat lost het woningprobleem van arbeidsmigranten niet op. Daarom heeft het CDA bij de begrotingsbehandeling in Provinciale Staten tevens aandacht gevraagd voor de huisvesting van deze arbeidsmigranten. Naar aanleiding daarvan is door Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland toegezegd een beleidsbrief over deze problematiek op te stellen.
Het CDA denkt zelf aan de volgende maatregelen. Op de eerste plaats een verplichte registratie van arbeidsmigranten als niet-ingezetenen (werkzaam tot 4 maanden) en ingezetenen (werkzaam langer dan 4 maanden). Dit geeft inzicht in het aantal te vestigen arbeidsmigranten in gemeenten, maar biedt ook kansen om fraude bij Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen (UWV) te voorkomen. Gemeenten waar arbeidsmigranten werkzaam zijn, moeten dit opnemen in hun lokale woonvisies. Gemeenten zijn hier dus zelf aan zet. Echter, vaak is de opgave te groot en is er binnen de bestaande stads- en dorpscentra geen plaats voor tijdelijke, grootschalige huisvesting. Bij een dergelijke opgave zouden zij hier in regionaal verband afspraken over kunnen maken.
Het CDA wil daarnaast dat de kaders verruimd kunnen worden, door tijdelijke locaties toe te staan voor woningbouw voor niet-ingezetenen. Hierbij kan worden gedacht aan leegstaande kantoorlocaties en bedrijventerreinen of tijdelijke bebouwing op agrarische bestemmingen. Voor ingezetenen, die langere tijd werkzaam zijn, moet uiteraard gekeken worden naar permanente huisvestiging in de gemeente zelf, waarbij tevens een integratietraject ingezet moet worden. Ook moet in regioverband gekeken worden of en waar ruimte beschikbaar is. Eventueel is hier een rol weggelegd voor het expertteam van de Rijksoverheid.
Daarbij vindt het CDA het belangrijk om de leefbaarheid te garanderen. De nationale verklaring huisvesting EU-arbeidsmigranten heeft geleid tot de oprichting van de Stichting Normering Flexwonen. Hierbij worden de normen gesteld voor de kwaliteit van huisvesting van arbeidsmigranten. Het CDA is blij met de normering, maar wil ook meer inzicht in de handhaving.
Met voldoende aanbod is er ook geen noodzaak meer om zich te vestigingen in vakantieparken.
Muzaffer Cetin, lid CDA-fractie Provinciale Staten
Monique de Veld, steunlid CDA-fractie Provinciale Staten