Interview met Sybrand Buma in het AD
Vandaag staat er een groot interview met Sybrand Buma in het AD. Daarin gaat Buma o.a. nader in op de boosheid in ons land, de problemen op de arbeidsmarkt, de positie van zzp’ers en het ontslagrecht. Ook de mogelijke deelname aan een volgende coalitie komt aan de orde.
Volgens Buma is er een groot gevoel van onrechtvaardigheid in Nederland, dat mensen momenteel meer raakt dan een gebrek aan economische vooruitgang. “Er is veel boosheid. Die wordt voor een belangrijk deel gevoed door de problemen op de arbeidsmarkt. Die is niet rechtvaardig meer. Het kabinet schermt met macrocijfers waaruit blijkt dat de werkgelegenheid weer groeit. Maar op microniveau merken mensen dat daar meer onzekerheid voor in de plaats is gekomen. (…) Er komen steeds meer zzp’ers. Een zzp-baan is leuk als je partner een vaste baan heeft en het niet erg is als je de ene maand wat minder inkomen hebt dan de andere. Maar als je kostwinner bent en je hebt te weinig geld om te sparen, geen arbeidsongeschiktheidsverzekering, je bouwt geen pensioen op en je kinderen gaan studeren, dan is dat gewoon een probleem.’’
Het beeld van allemaal blije zzp’ers die lekker voor zichzelf beginnen, klopt volgens Buma niet. Veel mensen worden nu na dertig jaar vast dienstverband gedwongen ondernemer te worden. Ze zijn hun zekerheden kwijt en veel inkomen. “Het is de taak van de politiek om mensen die er niet voor kiezen zzp’er te worden, te helpen. Wij moeten hen beschermen. Tegelijk zeg ik ook eerlijk dat de baan voor het leven niet bestaat.” Het moet weer aantrekkelijk worden voor bedrijven om mensen vast aan te nemen. ” Bijvoorbeeld door kleine bedrijven niet meer twee jaar op te laten draaien voor de kosten als een werknemer ziek wordt. En door het mogelijk te maken langere deeltijdcontracten af te sluiten, bijvoorbeeld voor vijf jaar. Dat geeft altijd nog meer zekerheid dan een flexbaan.”
Deelname aan het volgende kabinet sluit Buma niet uit, maar hij spreekt geen voorkeur uit voor bepaalde coalitiepartners. “Het gaat erom dat we antwoorden geven op problemen in de samenleving. Andere partijen weten wat ik belangrijk vindt: een rechtvaardige arbeidsmarkt, een dienstplicht, noem maar op. We zullen alleen in een regering stappen als er echt wat dingen kunnen veranderen. En het moet ergens over gaan. Ik wil geen vechtkabinet of sprokkelregering die een gezamenlijk doel ontbeert.’’
