Inge van Dijk, voormalig voorzitter van CDA Brabant en wethouder in Gemert-Bakel, is op de kandidatenlijst voor de Tweede Kamerverkiezingen de hoogste nieuwkomer. ‘Ik probeer altijd op basis van verbinding plannen verder te brengen.’
‘Ons pap heeft mij heel erg gevormd. Hij vond het heel belangrijk dat je overal een onderbouwde mening over had. Ik dacht altijd dat dit heel normaal was, maar later ontdekte ik dat het helemaal niet zo vanzelfsprekend is. Toen ik mijn uitgesproken mening liet horen, zei het CDA: ‘Ga er maar wat mee doen!’ Ik ben toen op een verkiesbare plaats gezet voor de gemeenteraad en ben nu al ruim 20 jaar actief voor het CDA. Die actieve houding richting- en het samen doen met mensen spreekt mij aan in het CDA.’
‘Mijn vader was een echte vakbondsman. Een PvdA’er. Hij zei altijd: ‘van onze kiendjes blieven ze af.’ Oftewel: zorg goed voor de generatie na ons. Hij had altijd een rode roos voor het raam hangen. Toen een journalist mijn vader vroeg wat hij ervan vond dat ik de raad in zou gaan voor het CDA, antwoordde hij: ‘Als ik niet op mijn eigen dochter kan vertrouwen, kan ik toch niemand meer vertrouwen.’ Daarna timmerde hij een groot CDA-bord in de tuin! Later overtuigde ik mijn vader dat zijn verhaal van verantwoordelijkheid dragen voor de generaties na ons eigenlijk het CDA-verhaal is.’
‘We moeten gewoon weer laten zien dat wij de partij zijn waar mensen moeten zijn. Mijn laatste twee verkiezingscampagnes hebben we gewonnen, de laatste keer zelfs met 11 van de 23 raadszetels. Onze manier van werken is: afspraak is afspraak = aanspraak. Oftewel, als ik beloof dat ik jou terugbel, dan bel ik je terug. Als je een goed punt hebt, dan ga ik ervoor en laat ik weten wat ik ermee doe. Mensen zien graag dat er iemand voor ze staat.’
Onze manier van werken is: afspraak is afspraak = aanspraak
‘Ondertussen is het coronavirus al meer dan negen maanden in ons land. Mijn regio werd hard geraakt. Iedereen kent hier wel iemand die ziek was of zelfs overleden is. De hele dag ging de telefoon en was er paniek onder inwoners. Ik voelde mij hartstikke verantwoordelijk, maar je loopt tegen grenzen aan in wat je kan doen als wethouder. Sinds de corona-uitbraak heb ik wel vanaf dag één maximaal op verbinding ingezet, door met ondernemersverenigingen, sportverenigingen en dorpsraden te kijken waar hulp nodig is. De inwoners hadden gewoon iemand nodig die zei: laten we het gewoon maar gaan doen. Sinds de crisis weten we elkaar beter te vinden.’
‘Door corona zullen de feestdagen dit jaar helaas anders zijn en daarom is het in deze tijd extra belangrijk naar elkaar om te kijken. Voor de mensen die in onze gemeente een lichtpuntje kunnen gebruiken organiseren wij rond kerst ‘Heel Gemert-Bakel Bakt’. Met onze actie hopen we dat beetje extra warme en aandacht te kunnen brengen. Door naar elkaar om te kijken kunnen we deze moeilijke tijd vol kracht en liefde doorstaan. Ik wil de verbinder zijn. Samen komen we vooruit! Na twintig jaar zegt het CDA opnieuw tegen mij: ‘Ga het maar doen’. Die verantwoordelijkheid wil ik dragen in Den Haag.’
