Aanvaardingsspeech partijvoorzitter Hans Huibers
Vandaag werd Hans Huibers benoemd als partijvoorzitter. Samen met hem treedt een nieuw partijbestuur aan. Wij danken het oude partijbestuur hartelijk voor het vele werk dat zij in moeilijke tijden voor het CDA hebben gedaan. En wensen het nieuwe bestuur veel succes en plezier bij hun werk. Partijvoorzitter Hans Huibers: 'Het CDA komt van heel diep en we leggen de lat hoog. Er is heel veel werk aan de winkel. Voor het nieuwe bestuur, voor het bureau, voor de aankomende bewindslieden, de fractie, onze gedeputeerden en wethouders, onze raadsleden, onze verenigingsbestuurders en al die andere vrijwilligers. Ik doe een beroep op u, u kunt altijd een beroep op ons doen. Het CDA gaat een nieuwe fase in. Dat lukt alleen als we het samen doen. Zij aan Zij!'
Beste CDA vrienden, dames en heren,
In 1981 werd ik lid van het CDA, precies 40 jaar geleden. Het was direct na de fusie, die onder de bezielende leiding en met tomeloze energie van Piet Steenkamp tot stand was gekomen. “Wij horen bij elkaar!”, zoals op het Congres in Den Bosch zijn zoon Thomas, die ik speciaal heb gevraagd om vanmiddag online te zijn, nog eens treffend verwoordde. Het waren turbulente tijden. De tijd van van Agt, ethisch reveil, Niet Bij Brood Alleen. De fusie was de laatste stuiptrekking van politiek op christendemocratische grondslag, zeiden alle analisten die er verstand van hebben. In 1984 werd ik voorzitter van het CDJA. Van ‘verzorgingsstaat naar verzorgingsmaatschappij’. Het waren turbulente tijden. Laat Lubbers zijn karwei afmaken, maar ook het debat over de kruisraketten, dat dwars door de ziel van de samenleving en dús ook van het CDA ging. ‘En breng ons terug naar een goed totaal, de 50 zetel grens’, zong Geoffrey Fieldhouse als voorganger van het onovertroffen CDJA cabaret NOWO. Niet Oefenen Wel Optreden. Geoffrey Fieldhouse, later bekend geworden als Govert Veldhuijzen, wethouder in Dordrecht en gedeputeerde in Zuid Holland.
In 1989 werd ik Tweede Kamerlid voor het CDA. Het kabinet Lubbers-Kok, Elco Brinkman was mijn fractievoorzitter. Ik maakte de crisis mee tussen Elco en Ruud, we verloren 20 zetels. Dit is de laatste stuiptrekking van politiek op christendemocratische grondslag, zeiden alle analisten die denken dat ze er verstand van hebben. Maar zie hoe Elco later nog wel een belangrijke bijdrage leverde aan het maatschappelijk debat. Binnen en buiten het CDA. Elco, fijn dat je in ons midden bent! In de jaren 90 was ik lid van het CDA Partijbestuur. Ik maakte de crisis mee met Enneus Heerma en later de crisis tussen Marnix en Jaap de Hoop Scheffer, die ik hier ook heel graag welkom heet. Geweldig om te zien dat beiden van grote betekenis voor de ontwikkeling van onze partij zijn gebleven. Maar als partijbestuurslid maakte ik ook het succes van Jan Peter Balkenende mee. ‘Nieuwe wegen, vaste waarden’. Het moet ‘Anders en Beter’, schreef Jan Peter over de puinhopen van Paars. Jan Peter, fijn dat je er bent! Het waren turbulente tijden.
De crisis daarna maakte ik van wat afstand mee. Dit zijn echt de laatste stuiptrekkingen van christendemocratische politiek, zeiden alle analisten, die vooral van zichzelf vinden dat ze er verstand van hebben. Mijn schoonvader van 86, Sam Horchner, voorheen leraar geschiedenis en wethouder in Kampen, is vanmiddag ook online en benadrukt altijd het belang van historisch perspectief. Wat leert ons deze opsomming. Allereerst, wil je ervaring opdoen met crisismanagement, kom bij het CDA! Maar belangrijker, in alle fases dat het CDA het moeilijk had, keerden we terug naar de inhoud, naar ons eigen verhaal. Niet Bij Brood Alleen, Van verzorgingsstaat naar Verzorgingsmaatschappij, Nieuwe Wegen Vaste Waarden en twee jaar geleden Zij aan Zij. Vanuit de bron een toekomstgericht verhaal, ons niets aantrekkend van wat anderen ervan vinden of dat het wel paste voor al diegenen die zich vooral druk maken over beeldvorming en electoraal gewin.
Wat leert ons de geschiedenis nog meer? Als partij van de samenleving vinden debatten die op het scherpst van de snede in ons land plaatsvinden óók in het CDA plaats. Daar moeten we niet krampachtig over doen, dat getuigt dat we een verbindende partij in het hart van de samenleving willen zijn. Omdat we die samenleving willen behouden. Omdat, ik zeg het graag Piet en Thomas Steenkamp na: ‘wij bij elkaar horen’. Wij horen bij elkaar, hoe actueel is die boodschap voor het huidige klimaat in onze maatschappij. Niet tegenover elkaar, geen polarisatie, maar mét elkaar, verbinding zoeken, bruggen slaan. Dan moeten we als partij ook het goede voorbeeld geven. In het Land van Cuijk, in Maashorst en in Purmerend gaven ze onlangs het goede voorbeeld dat het kan! En dat het dan ook door de mensen wordt gezien en beloond!
Sinds mijn voordracht en die van het nieuwe bestuur hebben we met de nieuwe bestuursleden een ronde langs alle provincies gedaan. Ik heb het belang van een sfeer van ontspanning en van mildheid benadrukt. Het moet weer leuk zijn om met elkaar politiek te bedrijven en het debat aan te gaan. Niet tegenover elkaar, maar met elkaar. Ik heb aangegeven wat ons te doen staat: méér inhoud, méér menselijke maat en een méér offensieve aanpak, met inhoud en authentieke CDA’ers, maar ook met een opdracht tot partij- en organisatievernieuwing. Ik herhaal die ambitie, namens het gehele nieuwe bestuur, hier nogmaals. Méér inhoud. Zij aan Zij en de eerste uitwerking door Richard van Zwol schreeuwen om een positieve en toekomstgerichte concretisering. Vanuit de fractie in samenwerking met het WI kwamen al de eerste goede voorbeelden. Daar gaan we mee door. Daarbij trekken we ons niets aan van wat anderen ervan vinden en of het wel past in vooraf bepaalde kiezersgroep analyses.
Méér menselijke maat. Met authentieke vertegenwoordigers vanuit inhoud en mensen naar de systemen en structuren kijken en niet andersom. Het eerlijke verhaal, niet naar de mond praten, maar ook zeggen als het niet deugt. Ik herhaal het ook hier: ook ik heb ‘Een nieuw sociaal contract’ gelezen en ben er door geïnspireerd. Ik vat het samen met: “minder planbureau en meer denktanks”. Daar zit een hele wereld achter waar burgers in de samenleving naar snakken. Dat gaat niet over ratio en koopkrachtcijfers, dat gaat over een gevoel, een houding, over betrokkenheid, over een mensbeeld. Dát is CDA gedachtengoed. En iedereen, iedereen, die ziet dat het CDA daar in wil investeren is welkom om daar aan bij te dragen! En méér offensief. Met inhoud en mensen, maar ook met partijvernieuwing en anders werken. Vanuit inhoud en mensen naar systemen en structuren en niet andersom. We zullen de hand moeten reiken naar al die initiatieven in de samenleving, vertrouwen in de mensen en hun oplossend vermogen moeten hebben en van daaruit de verbinding met onze vereniging maken. Van buiten naar binnen. En binnen de partij moeten we op zoek gaan naar al dat onbenut potentieel, dat overal actief is maar die onze partij nog onvoldoende als inspirerende omgeving ervaart. Het nieuwe bestuur zal van deze veranderende aanpak een speerpunt maken, u hebt het net kunnen proeven in het filmpje. Wat een heerlijk stel mensen!
Het CDA moet, vanuit haar eigen inhoudelijke kernboodschap, een creatieve broedplaats voor politieke vernieuwing worden. Een creatieve broedplaats voor politieke vernieuwing. Ik zei dat tegen mijn jongste dochter. Die keek mij meewarig aan: creatief, broedplaats. Pap, het CDA…..? Deze reactie leerde mij twee dingen. Eén, dochters hebben niet altijd veel vertrouwen in hun vader. Maar belangrijker nog: er is heel veel werk aan de winkel, want ze heeft wel een beetje gelijk! Ik heb de afgelopen bijna 7 jaar in een fantastisch innovatief familiebedrijf gewerkt, NMK Esbaco. Ik heb daar geleerd dat je systemen kán doorbreken, dat je anders kán werken en dat je een permanente innovatiekracht kán ontwikkelen. Ik wil op deze plaats de eigenaren Esther en Frans Putters, ook in ons midden, bedanken voor de ruimte die ze mij hebben geboden. Frans, dank voor wat ik van jou geleerd heb en ik zal van je blijven leren. Ik voel me lid van de familie en jij en de werkwijze van ons bedrijf zullen voor mij een grote inspiratiebron blijven voor vernieuwing in het openbaar bestuur. Want, laten we ook hier offensief zijn. Het CDA heeft alleen van zichzelf verloren, Liesbeth Spies schreef het terecht op. Maar het gebrek aan vertrouwen van mensen in de systemen en de structuren, het gebrek aan vertrouwen in de politiek in het algemeen, is niet alleen een CDA-probleem. Dat raakt alle politieke partijen en het gehele openbaar bestuur. Laat het CDA, met de wake up call die we hebben gehad, de eerste partij zijn die dit signaal serieus neemt en vanuit ons eigen verhaal zich wil aanpassen om tegemoet te komen aan waar mensen behoefte aan hebben. Laat het CDA, ik zei het eerder, de verbindende partij zijn in het hart van de samenleving. Omdat we de samenleving willen behouden. Piet Steenkamp zei het 40 jaar geleden al: wij horen bij elkaar!
Dames en heren, ik kom tot een afronding.
Het CDA komt weer uit een crisis, misschien wel de diepste van allemaal. Sommigen zeiden me de laatste weken: Hans, waar begin je aan. Maar we trekken ons niets aan van al die politieke analisten, waarvan ook nu zal blijken dat ze er geen verstand van hebben. We hebben een verhaal voor de toekomst, we hebben de mensen. Ik vind het een eer dat ik uw voorzitter mag zijn. Ik dank u, ook namens de andere nieuwe bestuursleden, in het in ons gestelde vertrouwen. Ik dank Hanke Bruins-Slot en haar commissie voor het feit dat jullie de moed hadden ons voor te dragen. Ik dank het interim bestuur en de mensen van het partijbureau voor het feit dat ze de partij in een hele moeilijke periode door de storm hebben geloodst. Ik pik er één uit, Marnix van Rij. Dames en heren, als u nu in die grote Congreszaal had gezeten had ik u gevraagd om op te staan voor een daverend applaus.
Meneer de – voormalig - interim-voorzitter, ik richt me tot u. Beste Marnix, wat een klus heb jij geklaard! Je bent acht maanden geleden begonnen de ziel weer terug te brengen in het CDA. In ben daar zelf heel nauw getuige van geweest sinds mijn voordracht. Je zei zelf: ik kwam van een eilandenrijk maar trof hier een nog groter eilandenrijk aan. Je hebt – ontspannen, met veel politiek gevoel en met een menselijke maat - stap voor stap lijk voor lijk uit de kast gehaald. Je hebt daarmee voor het nieuwe bestuur een situatie gecreëerd dat we een volgende fase in kunnen gaan. Niet over tot de orde van de dag, we hebben ons lesje écht wel geleerd. Maar wél zonder de ballast van het verleden. Ik wil je daarvoor namens alle CDA’ers ongelooflijk bedanken.
Ik richt me tot Wopke. Ha, u allen bent gespitst, wat gaat ‘ie nu zeggen. Beste Wopke, de laatste weken hebben we steeds intensiever contact gekregen. We hebben afgesproken naar elkaar toe geen blad voor de mond te nemen, waar nodig elkaar de spiegel voor te houden. Ik heb je leren kennen als een persoon die niet alleen begaan is met de maatschappelijke vraagstukken waar we voor staan, maar ook heel erg betrokken is bij de toekomst van onze partij. Jouw hart ligt in onze vereniging en ik ben er van overtuigd dat we samen het vertrouwen in het CDA gaan herstellen en ook met vaste waarden, nieuwe wegen in zullen slaan. Je zal er zo dadelijk ongetwijfeld ook nog iets over zeggen en uiteraard ook over de stand van zaken in de formatie. Ik stel vast dat met de komst van een nieuwe CDA-voorzitter de formatie eindelijk in een stroomversnelling is gekomen! De inhoud en de mensen, dat zal het volgende ijkpunt zijn voor een CDA dat we in de toekomst voor ogen hebben. Ik zie heel erg uit naar onze samenwerking!
Tenslotte, dames en heren, richt ik me tot u allen. Het CDA komt van heel diep en we leggen de lat hoog. Er is heel veel werk aan de winkel. Voor het nieuwe bestuur, voor het bureau, voor de aankomende bewindslieden, de fractie, onze gedeputeerden en wethouders, onze raadsleden, onze verenigingsbestuurders en al die andere vrijwilligers. Ik doe een beroep op u, u kunt altijd een beroep op ons doen. Het CDA gaat een nieuwe fase in. Dat lukt alleen als we het samen doen. Zij aan Zij!
Hans Huibers
